گـــــــــــــــــذر مــــــــــــــــــعمـــاری
همه چیز در ارتباط با معماریگـــــــــــــــــذر مــــــــــــــــــعمـــاری
همه چیز در ارتباط با معماریبرج های فیلوتاکتیک - صالح معصومی
در برج های فیلوتاکتیک، کف طبقات مشترک نیست و این تفاوت اساسی بین سیستم فیلوتاکسی و سیسنم دومینوی لوکوربوزیه است.
تمام برج های مسکونی که تا کنون ساخته شده اند (از ساده ترین فرم های جعبه مانند اواخر قرن نوزدهم تا پبچیده ترین فرم های اوایل قرن بیست و یکم) یک نقطه ضعف مشترک بزرگ دارند. ساکنین این برج ها، آسمان باز را بالای سرشان ندارند، زیرا آپارتمان هایشان حیاط ندارد. این مشخصه مشترک برج های مسکونی تاثیرات روانشناختی منفی فراوانی بر مردم و به ویژه کودکان ساکن این ساختمان ها می گذارد.
از دیدگاه معمارانه، این نقطه ضعف رایج از آنجا ناشی می شود که تقریبا در تمامی برج های مسکونی ساخته شده تا این تاریخ (2012)، کف طبقه ی بالایی سقف طبقه ی پایینی است، بنابراین امکان شکل گیری حیاط برای واحدها وجود ندارد.
خانه ای در اوکس اسپانیا
این خانه شیشه های فریمی ، با گوشه های تیز ، دیوار های چوبی پیوسته به همراه آزادی در فضای داخلی و آلاچیق ها یا نرده های افقی و عمودی است .
این خانه در finis terrae و توسط جوسوس سان وینسنت دومینگ ساخته شده است. به خودی خود دارای یک وضعیت دوگانه می باشد زیرا که یک طرف آن به سمت دریا و طرف دیگر آن به سمت زمین (خشکی یا چمنزار) دیده می شود. کل این پروژه بر این اصل تصور و توسعه پیدا کرده است ؛ هر چند می تواند با دو مفهوم مختلف ایجاد گردد .
از یک طرف ، این خانه می خواهد که بر روی صخره باشد که علت آن ویژگی های جغرافیایی است که مانند پنجره ی بزرگ که قالب و اشکال آن چارچوبش در این چشم اندازی که دیده می شود ؛ متغیر است اما از طرف دیگر این بخش از خانه به سمت دریا مانند یک قطعه از قایق فسیلی به نظر می رسد.
ساختمان دانیال/ رضا صیادیان + سارا کلانتری
آپارتمان دانیال در شمال شرق تهران واقع شده است. قرار بود در مجاورت دانیال خانه‌های ییلاقی و باغ‌ها باشند اما با گسترش شهر، باغ‌ها و درختان از بین رفتند و جای آنها را ساختمان‌ها گرفتند. |
مکان: تهران ـ ایران
معمار شریک: حمیدرضا رزم‌اریا
سال اجرا: 2012
مساحت: 1344 مترمربع
ساخت: دفتر معماری تداوم پویا
سازه: محمد فتحی
کارفرما: نازیلا انصاری
عکس: علیرضا بهپور
مسجد جامع عباسی(شاه)اصفهان
مسجد امام یا مسجد شاه که به مسجد جامع عباسی نیز شهرت دارد یکی از مساجد میدان نقش جهان اصفهان است که در طی دوران صفوی ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به‌شمارمی‌رود. این بنا شاهکاری جاویدان ازمعماری، کاشی‌کاری و نجاری در قرن یازدهم هجری است.مسجد شاه (امام) مربوط به دوره صفوی است و در اصفهان، جنوب میدان نقش جهان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۱]
این مسجد که در ضلع جنوبی میدان نقش جهان قرار دارد در سال ۱۰۲۰ هجری به فرمان شاه عباس اول در بیست و چهارمین سال سلطنت وی شروع شده و تزئینات و الحاقات آن در دوره جانشینان او به اتمام رسیده است.
معمار مهندس آن استاد علی‌اکبر اصفهانی و ناظر ساختمان محب‌علی بیک الله بوده‌اند. و خوشنویسانی چون علیرضا عباسی،عبدالباقی تبریزی، محمد رضا امامی، محمد صالح امامی در آن کتیبهنگاری کرده‌اند.
- موقعیت: ضلع جنوبی میدان نقش جهان
- سال تأسیس: ۱۰۲۰ (قمری) (دوره شاه عباس اول)
- معمار: استاد علی اکبر اصفهانی و ناظر ساختمان محب علی بیک الله
- خطاطان: علیرضا عباسی، عبدالباقی تبریزی، محمد رضا امامی، محمد صالح امامی